زبان عربی غنی است، منتهی از شتر!!

اِبن ُاللَبون ؛ شتر به سال سوم درآمده . اِبن ُ مَخاض ؛ شتربچه که مادرش گشنی یافته باشد. شتربچه ٔ به سال دوم در آمده . اءَخلَف ؛ شتر به کرانه میل کننده . اءَذَب ّ؛ شتر ماده ٔ کلانسال . اءَربَک ؛ شتر سیاه تیره رنگ . اَشکَل ؛ شتری که سیاهی او به سرخی آمیخته باشد. اءَصهَب ؛ شتر سرخ سپیدی آمیخته . اءَطرَق ؛ شتر سست زانو. اَعجَب ؛ شتر به شگفت آرنده . اءَعسام ؛ شتر نیکواندام . اءَعقل ؛ شتر پای برتافته . اَعمَیان ؛ شتر تیزشده به گشنی . اِفراع ؛ فرع آوردن شتر مادگان . اءَقصی ؛ شتر کرانه ٔ گوش بریده . اءَلیَس ؛ شتر که هرچند بار کنند بردارد. اءَمش ؛ شتری که چشم او سپیدی برآورده باشد. اَمعَر؛ شتر موی و پشم ریخته . اءَورَق ؛ شتر خاکسترگون . اِهتِراز؛ جنبیدن شتر به آواز حدا. اءَهَطّ؛ شتر نر نیک رونده و شکیبا. اَهیَس ؛ شتر دلیر که به چیزی نترسد و منقبض نگردد. اَهیَم ؛ شتر تشنه . (ترجمان القرآن ). تَرَبَوت ؛ شتر رام . تِلطِع؛ شتر دندان ریخته از پیری . جارَّة؛ شتری که مهار کشیده شود. جِخَب ؛ شتر کلان . جُراجِر؛ شتر بسیار بلندآواز و بسیار آب خوار. جُراصِیَة؛ شتر نر سخت . جُرجور؛ شتر بزرگ هیکل و شتر نجیب . جُرشُع؛ شتر بزرگ و بزرگ سینه . و پهلو برآمده از شتر و جز آن . جَرفاس ؛ شتر بزرگ . جَسر؛ شتر درگذرنده . شتر دراز و قوی در سیر.جَشَر؛ شترانی که در چراگاه باشند و به شب به خانه ٔصاحب نیایند. جَلدَة؛ شتر ماده ٔ بسیارشیر و بسیار چرب و بی بچه و بی شیر. ُجلاذی ِّ و جُلذی ّ؛ شتر استوار درشت . جَلس ؛ شتر فربه استوار. جَلَعلَع و جُلُعلُع؛ شتر تیز و سبک . جَلمَد؛ شتران کلان سال . جَلمود؛ شتران کلانسال . جَمَل ؛ شتر نر. خال ِ؛ شتر ضخم . خِدَّب ؛ شتر قوی و سخت . خُذروف ؛ شتر جداشده از گله . خِرص ؛ شتر سخت و قوی . خُف ّ؛ شتر کلانسال . خَندَلِس ؛ شتر ماده ٔ فربه سست گوشت . خَندَلیس ؛ شتر ماده ٔ بسیارگوشت . فروهشته . دُرابِس ؛ شتر سطبر. دَرثَع؛ شتر کلانسال . دِرَفس و دِرفاس ؛ شتر کلان جثه . دِعبِل ؛ شتر بلند. دَعبَلَة؛ شتر ماده ٔ توانا. دَعکَنَة؛ شتر فربه ماده ٔ درشت . دِلَظم ؛شتر توانا. دَلظَم ؛ شتر ماده ٔ کلانسال . دَمثَر و دُمَثِر و دِمَثر؛ شتر بسیارگوشت . دیباج ؛ شترماده ٔ جوان . رَام ؛ شتربچه . رائِم ؛ شترماده ٔ مهربان بر بچه . رائِمَة؛ به معنی رائم . رابِح ؛ شتربچه ٔ از مادر جدا شده . رازِح ؛ شتر افتاده از لاغری . راشِح ؛ شتربچه ٔ برفتارآمده با مادر. راغِنَة؛ شتر ماده . رَبَح ؛ شتران که از شهری به شهری برند و شتران ریزه . رُبَح ؛ شتر بچه . رُبّاح ؛ بچه شتر لاغر. رِتاج ؛ شتر ماده ٔ استوارخلقت پرگوشت . رَتباء؛ شترماده ٔ ثابت در سیر. رَجس ؛ بانگ شتر. رَسل ؛ شتر نرم رو. رَسلَة؛ شترماده ٔ نرم رو. رُعبوبَة؛ ماده شتر سبکرو. رِفَّل ؛ شتر فراخ پوست . رُغاء؛ بانگ شتر. رُغوّ؛ شتر ماده ٔ بسیار بانگ و فریاد. رُفوف ؛شتر کلان هیکل . رَفَض یا رَفض ؛ شتران به چرا شده با راعی . رَفیض ؛ شتر به چرا گذاشته شده با راعی . رِکاب ؛ شتران که برنشستن را شایند. (ترجمان القرآن ). شتران که بدان سفر کرده شود. رَهب ؛ شترماده ٔ لاغر یا شتر نرقوی کلان جثه . رُهشوش ؛ شتر بسیارشیر. رَهیش ؛ شتر بسیارشیر یا ناقه ٔ کم گوشت . رَهیشَة؛ شتر شیرناک . رَهَکَة؛ شتر ماده ٔ سست و ناتوان که گرامی نژاد نباشد. رَیبَل ؛ شتر ماده ٔ فربه . رَیعانَة؛ شتر بسیارشیر. زَبعری یا زِبعرا؛ شتر که بر روی موی بسیار دارد. شاغِر؛ گشنی از شتران . شامَة؛ شترماده ٔ سیاه . شَطوط؛ شترماده ٔشگرف و بزرگ و درازکوهان . شَطوطا؛ شترماده ٔ بزرگ کوهان . شَعفاء؛ شترماده ٔ شعف رسیده . شَعواء؛ شتر ماده . شَغور؛ شترماده ٔ دراز که پای خود را بردارد چون خواهند که سوار شوند آن را. شَکو؛ شتر ریزه . شَکیر؛ شتران ریزه . شَمَرداة و شَمَرذاة؛ ماده شتر شتاب رو. شَمَردَل ؛ شتر شتاب رو. شِمّیر؛ شترماده ٔ تیزرو. شَمعَل ؛ شترماده ٔ با نشاط. شَمعَلَة؛ شترماده ٔ شادمان . شَمَیذَر؛ شتر شتابرو. شَناح ؛ شتر درازتن . شَناحی ّ و شَناحِیَة؛ شتر دراز تن دار. شَنَج ؛ شتر نر. شِنون ؛ شتر نه لاغر و نه فربه . شورَه ؛ شترماده ٔ فربه . صَدَع ؛ شتر نوجوان و قوی . صُرصور؛ شتر بزرگ هیکل و شتر بختی . صَرصَرانی ؛ شتر بزرگ دو کوهان و میان بختی و عربی . صَرصَرانیّات ؛ شتران میان بختی و عربی یا شتران بزرگ دوکوهانه . صَعب ؛ شتر سرکش خلاف ذلول . صِقلاب ؛ شتر سخت خوار. صَلهَب ؛ شتر استوار و توانا. صَلَهبا؛ شتر استوار سخت . صُناخِر؛ صِنخِر؛ صُنَخِر؛ شتر فربه . صَئول ؛ شتر کشنده . صِهمیم ؛ شتر که بانگ نکند و شتر بدخوی . صَیهَج ؛ شترماده ٔ استوار. ضافِط؛ شتر بارکش . ضَفّاطَة؛ شتر بارکش . ضَفطا؛ شتر نیکوخو، شتر دشوارخو از لغات اضداد است . ضُمازِر؛ شتر توانا. ضَمزَر؛ شتر ماده . ضِمزِر؛ شترماده ٔ توانا و قوی . ضَوائِع؛ شتران لاغراندام کم گوشت . ضَوبان و ضوبان ؛ شتر قوی توانا و پرگوشت . طَأطاء؛ شتر کوتاه بالا و کوتاه گردن . طالِح ؛ شترماده ٔ مانده . طِبز؛ شتر دوکوهانه . طَحّانَة؛ شتر بسیار. طَحون ؛ شتر بسیار. طَلیح ؛ شتر مانده شده . ظَعون ؛ شتر کارکشت و باربردار و شتر هودج کش . ظَلع؛ لنگیدن شتر در رفتن . عارَورَة؛ شتر نر بی کوهان . عالِق ؛ شتر علقی خوار، شتر عضاةخوار. عانِد؛ شتر از راه برگردنده و میل کننده . عاهِن ؛ شتر خانه زاد. عَبسُر؛ عُبسور؛ شترماده ٔقوی و تیزرو. عَبَن ّ و عَبَنّا؛ شتر سطبر و پرگوشت .عَبیط؛ شتر فربه و جوان که بی علت و بیماری کشته باشند آن را. عَتروف و عَتریف ؛ شتر استواراندام . عَتریفَة؛ شترماده ٔ استوار و توانا و کم شیر. عَتَلَة؛ شتر ماده که هرگز آبستن نشود. عَتوم ؛ شتر ماده که جز وقت شبانگاه شیر ندهد و دوشیده نشود. عَجاساء؛ گله ٔ بزرگ از شتران . عَجباء؛ شترماده ٔ دفزک درشت . عَجباء؛ شتر ماده که از لاغری و باریکی حلقه ٔ دبر او بلند برآمده باشد. عَجرَفی ّ؛ شتر سریع شتابزده . عُجرُم ؛ شتر سخت اندام . عُجرُمَة؛ شترماده ٔ سخت اندام . عَجوز؛ شترماده . عُراعِر؛ شتر فربه . عُراهِم ؛ شتر سطبر. عُرجوف و عُرجوم ؛ شترماده ٔ درشت استواراندام و تندار. عَرس ؛ شتربچه ٔ خردسال . عَرَکرَک ؛ شتر نر قوی و درشت . عَروض ؛شترماده ٔ ریاضت نایافته . عِرهَل ّ؛ شتر استوار. عُبُسرَة؛ شترماده ٔ تیزرو گرامی نژاد. عَسجَد؛ شتر درشت تن دار. عَسجَدیَّة؛ شتربچگان بزرگ و شتر زربار و نشستنی ملوک و آن شترانند که جهت نعمان بن منذر بیاراستندی .شترهای کلان و شتری است که بار آن طلا باشد و رکاب ملوک و آن شتری است که آراسته و مزین گردانیده میشد برای نعمان . (شرح قاموس ). عَسوم ؛ شترماده ٔ بسیاربچه . عَسیل ؛ نره شتر. عَشَبَة؛ شترماده ٔ کلانسال . عُشَراء؛ شترباردار که نُه یا هشت ماه بر حمل آن گذشته باشد. عَشوَز و عَشَوَّز؛ شتر درشت و قوی . عَشَوزَن ؛ شتر سطبراندام . عُضاضی ّ؛ شتر علف خورده ٔ فربه . عَضوم ؛ شترماده ٔ درشت اندام . عَطِلَة؛ شتر نیکواندام و شترماده ٔ گزیده . عُفاهِم ؛ شترماده ٔ توانا و چست و تیزرو. عُفاهِن ؛ شتر ماده ٔ زورمند چست و چالاک . عَفَرنَس ؛ شتر درشت و سطبرگردن . عِقال ؛ شترماده ٔ نوجوان . عَقد؛ شتر نرقوی پشت . عَقلاء؛ شتر پای برتافته . عَقیلَة؛ شتر گرامی . عُکابِس و عُکَبِس ؛ شتر بسیار یا شتران که نزدیک به هزار رسیده باشند. عَکِد و عَکِدَة؛ شتر فربه . عَکناء؛ شترماده ٔ سطبرسرپستان . عَکنان و عَکَنان ؛ شتران بسیار. عُلاهِم ؛ شتر درشت بزرگ جثه . عِلوَدَّة؛ شتر کهنه سال . عَلَجان ؛ پریشانی شتر ماده . عُلجوم ؛ شتران گزیده و شتر سخت و توانا. عَلجون ؛ شترماده ٔ سخت و توانا. عِلطَوس ؛ شترماده ٔ برگزیده ٔ هوشیار. عُلادا و عُلُندا؛ شتر قوی آگنده گوشت . عَلاة؛ شترماده ٔ بلندبالای استوار اندام . عُلُط؛ شترمادگان درازقامت . عَلوفَة و عَلیفَة؛ شتر طلح خوار. عَلکَة؛ شترماده ٔ فربه نیکواندام . عِلهِز؛ ماده شتر کلانسال که در آن اندکی قوت باشد. عِلهَم ّ و عِلَّهم ؛ شتر درشت بزرگ جثه . عِلیان و عِلِّیان ؛ شترماده ٔ بلند و اندک بلند. عُماضِج ؛ شتر درشت . عَمَرَّد؛ شتر نجیب توانا بر سیر. عُمروس ؛ شترکره ٔفربه . عَمضَج ؛ شتر درشت و سخت . عَمِلَة؛ شترماده ای که زیرکی او آشکار باشد. (از قاموس ). عُنجوج ؛ شترنیکو. عَندَل َ؛ شتر کلان . عَنس ؛ شترماده ٔ درشت اندام و نیک دم دراز. عُنقُر؛ شترماده ای است برگزیده و بس خوب . عَنقَفیر؛ شتر کلانسال که از کلانسالی پشت آن بر بازو افتاده . عَنکَرَة؛ شترماده ٔ کلان جثه . عِنواش ؛ شترماده ٔ درازپا. عَوّاء و عَوّا؛ شتر کلانسان . عَوجاء؛ شتر لاغر و باریک . عَوهَق ؛ شتر سیاه شگرف . عیر؛ کاروان شتر که غله کشانند واحد آن از لفظش نیامده . عَیرانَه ؛ شتر تیزرو در شادمانی که به گورخر ماند در سرعت . عیط؛ شتر برگزیده یا جوان . عیفَة؛ شتران برگزیده . عَیمة؛ شتران برگزیده . عینَة؛ بهترین و برگزیده ٔ شتران . عَیوف ؛ شتر تشنه که آب را بوی کند و ننوشد. عَیهَرَة؛شتر استواراندام . عَیهال و عُیهُول ؛ شتر نر تیزرو یا ناقه ٔ برگزیده و استواراندام . عَیهَل ، عَیهَم ، عَیهامَة، عَیاهِمَه و عُیاهِمَه ؛ شترماده ٔ تیزرو. غاض ؛ شتر غضاخوار. غِدَفل ؛ شتر بزرگ جثه ٔ تمام اندام . غَدورَة؛ شترماده ٔ پس مانده . غَذمَة؛ پاره ای از شتران . غَفول ؛ شترماده که به سبب متانت و رزانت از چیزی نرمد. غَموس ؛ شترماده ٔ باردار که دنب برندارد تا بار آن پیدا گردد. غَهَق ؛ شتر دراز. غَیهَق ؛ شتر درازبالا. فَدید؛ شتران بسیار. قاضِیَة؛ شترانی که بدان دیت و خونبها و زکوة و صدقة جایز باشد. قامِح ؛ شتر سربرآورده ٔ بازمانده از آب خوردن . شتر سخت تشنه که از شدت تشنگی سست باشد. قاطِر؛ شتر که بول او چکان باشد. قَریش ؛ شتر استوار و توانا. قَزَع ؛ شتران ریزه . قُزُم یاقُزَم یا قِزَم ؛ شتر هیچکاره . قِشدَة؛ شتر بسیارشیر. قَصید و قَصیدَة؛ شترماده ٔ فربه . قصیصَة؛ شتر که از وی اثر رکاب را ببرند. شتر که بر وی طعام و توشه دان و رخت خانه بار کنند. قِصّیلَة؛ شتر کوتاه بالا و شتر پهناور. قَصیَّة؛ از لغات اضداد است . شترماده نجیب که بر وی بار نکنند و ندوشند و او را جهت روزی ذخیره بدارند. شتر فرومایه . قُعدَة؛ شتر که راعی برای خودگرفته باشد. قَعودَه ؛ شتر که راعی برای حاجات خود نگاه دارد. قَعود؛ شتر جوانه که نخست در بار و بر نشست آمده باشد تا آنکه به شش سالگی درآید و شتربچه ٔ از مادر جداشده . قِلَّخم ؛ شتر سطبر بزرگ کوهان . قَلوص ؛ شترماده ٔ جوانه . شترماده ٔ بلند دراز دست و پا. شترماده ای که نخست در سواری آمده باشد تا آنکه به شش سالگی درآید. قَلوع و قِلَیف ؛ شترماده ٔ کلان جثه و اندام . قَندَفیل ؛ شترماده ٔ کلان سر، معرب گنده پیل . قِمَطر و قِمَطرَة؛ شتر قوی دفزک . قَنطَریس ؛ شترماده ٔ توانای استوار شگرف اندام فربه . قِنعاس ؛ شتر بزرگ و شگرف . قَهب ؛ شتر کهنسال . قَهقَزَة؛ شتر بزرگ گرامی نژاد. قَیعَم ؛ شتر سطبر سالخورده . کاذِب ؛ شترماده ای که گشنی کرده شود و دم بردارد و باردار نگردد. کُحکُح ؛ شتر ماده ٔکهن سال فرتوت . کَرة؛ شتر سرسخت . کَزوم ؛ شتر ماده ای که همه دندان فروریخته از پیری . کَسور؛ شتر سطبرکوهان یا شتر که بخماند دنب را بعد برداشتن . کُشاف ؛ شتر ماده ٔ آبستن . کَشوف ؛ شتر ماده ٔ آبستن در هر سال . کَعیم ؛ شتر پتفوزبسته . کَلِع و کَلِعَة؛ شتر کفته سپل . کَنعَرَة؛ شترماده ٔ بزرگ هیکل . کَنهورَة؛ شتر ماده ٔ کلانسال و ناقه ٔ بزرگ جثه . کَواسِر؛ شتران که بشکنند چوب را. کَهَّة؛ شتر ماده ٔ فربه کلانسال . لَخجَم ؛ شتر فراخ شکم . لِکاک ؛ شتر ماده ٔ سخت گوشت . لُکالِک ؛ شتر سخت گوشت سطبر فربه . لُکلُک ؛ شتر کوتاه سطبر درشت اندام . لَموس ؛ شتر ماده که در فربهی وی شک باشد. لَهَق ؛ شتر خاکسترگون . لَهَقَة؛ شتر ماده ٔ خاکسترگون . لَیثَة؛ شتر استوار درشت اندام . مَاءَص ؛ شتران سپید نیکو و برگزیده . ماقِط؛ شتر برجای مانده از ماندگی و لاغری . شتر نزار. مَتَل ّ؛ شتر قوی . مُتَعَلَّق ؛ بهترین و قیمتی شتران . مَجر؛ بچه ٔ شکم شتر. مَحیص ؛ شتر استوارخلقت همواراندام . مَخاض ؛ شتران آبستن . شتران آبستن ده ماهه . مَرادِغ ؛ ماده شتر فربه . مَرتَدِع ؛ شتر تمام سال . مِرحَل ؛ شتر قوی . مِرزامَة؛ شتر ماده ٔ جوان یا بسیارخوار و رام . مِرسال ؛ شتر ماده ٔ نرم رو. مِرقال ، مُرقِل ومُرقِلَة؛ شتر ماده ٔ شتابرو. مَروص ؛ شتر ماده ٔ شتابرو. مُرَیَّش ؛ شتر بسیارپشم و کم گوشت . مِزاج ؛ شتر ماده . مَشّاء؛ شتر ماده که چشم او سپیدی برآورده باشد. مَشعَب ؛ شتری که داغ مخصوص شتران داشته باشد. مُشمَعِل ّ؛ شتر ماده ٔ شادمان تیزرو. مُطرَهِّم ؛ شتر سرکش که گاهی روی ندیده . مُعجِل و معجلة؛ ناقه که قبل از تمامی سال بچه آرد و آن بچه زنده باشد و ناقه که وقت سوار شدن بجهد. مُعجَل ؛ شتربچه ٔ ناتمام زاده که زنده باشد. مُعَبّد؛ شتران قطران مالیده . و شتر رام . مُعبَر؛ شترماده که سه سال نزاید و این ایام سخت گذشته باشد بر وی . مَعد؛ شتر تیزرو. مَعِر؛ شتر پشم ریخته . مَعَص ؛ شتر برگزیده و گرامی . مُعطِرَة؛ شتر ماده ٔ اصیل و برگزیده . مُعَنِّی ؛ شتر کوهان شکافته . مُغاذّ؛ شتر که از آب کراهت دارد. مِغبار؛ شترماده ای که بسیارشیر گردد سپس ناقه های دیگر که با او بچه آوردند. مَغد؛ شتر پرگوشت . مُقامِح ؛ شتر که از باعث بیماری یا سرما از آب خوردن بازایستاده باشد. مقِلَم ؛ شترنر. مَقموع ؛ شتران که خیار و برگزیده ٔ آن برگرفته باشند. مُکرِع ؛ شتر که سر خود نزدیک آتش گذارد پس گردنش سیاه گردد. مُلبِد؛ شتر که دنب خود را بر ران و زانو زند. مَلکَبَة؛ شتر ماده ٔ پرگوشت . مُلَیِّث ؛ شتر آگنده گوشت بسیارپشم . مُماجِن ؛ شتر ماده که گشن بسیار بجهد بر وی و بار نگیرد. مُمانِح ؛ شتر ماده که شیرش باقی باشد بعد سپری شدن شیر شتران و ناقه که به زمستان شیر دهد. مَمحوص ؛ شتران استوارخلقت همواراندام . مُمَدَّر؛ شتر فربه . مُمرِط؛ شتر ماده ٔ شتابرو. مِنتاف ؛ شتر نر که گام نزدیک نهد. مَنجَل ؛ شتر که سماروغ و جز آن را به سپل خود براندازد. ناحِلَة؛ شتر سبک اندام . ناضِح ؛شتر آبکش . ناقَة؛ شتر ماده . ناوِ؛ شتر فربه . ناهِل ؛شتر گرسنه . نَجیب ؛ شترگزیده . نَحب ؛ شتر کلان جثه . نَحیت ؛ شتر لاغرکرده و سپل سوده . نَحوص و نَحیص ؛ شتر ماده ٔ سخت فربه . نَزور؛ شتر ماده که به کراهت و ستم گشنی پذیرد. نَضَد؛ شتر ماده ٔ فربه . نَضود؛ شترماده ٔ فربه . نَعوب ؛ شتر ماده ٔ تیزرو. نَکداء؛ شترماده ٔ بی شیر یا بسیارشیر. (از اضداد است ). نَهیرَة؛ شتر ماده ٔ بسیارشیر. واضِح ؛ شتر سپید غیر شدید. وافِد؛ شتر پیشرو. وَأد و وَئید؛ هدیر شتر. وَحَرَة؛ شتر کوتاه بالا. وَخَمَة؛ شترماده ٔ رسیده . وَشن ؛ شتر آگنده گوشت و زفرک . وَکوف ؛ شترماده ٔ شیرناک . وَغب ؛ شتر سطبر توانا. وَه ؛ شتر فربه توانای رام . وَهن ؛ شتر انبوه . وَهِیَّة؛شتر گشنی فربه سطبر. هادِر؛ شتر با بانگ . هِجر؛ شترلائق و فائق . هِرط؛ شترماده ٔ کلانسال . هِلال ؛ شتر لاغر.هَوجاء؛ شتر ماده ٔ تیزرو و شتاب . هیم ؛ شتران تشنه . یَعلول ؛ شتر دوکوهانه . یَعمَل ؛ شتر برگزیده ٔ استوار مطبوع بر کار.